Lieve allemaal,

Een paar dagen geleden heb ik al een fotoserie geplaatst van mijn eerste week in Sydney, nou hier is het eerste verhaal!

Het lijkt nog zo onwerkelijk dat ik 2 weken geleden nog bij Chris zat af te tellen tot mijn vertrek.. Op 10 oktober was het moment van afscheid nemen daar. Nouja, een echt afscheid kan je het nou niet echt noemen.. Om te beginnen wilde Jack al niet mee naar het vliegveld. Chris had hier geen problemen mee en Jack bleef thuis spelen met vriendjes. Wel vroeg Chris hem of hij mij nog gedag wilde zeggen: nou nee, dat wilde Jack dus niet. Dit werd ook geen punt van discussie, dus ik stapte maar in de auto (en ja, ik had nog wel het fatsoen om 'bye Jack' te zeggen, hier kreeg ik gelukkig wel reactie op). Eenmaal in de auto (Zoe wel achterin, maar ik geloof dat ze er ook niet veel voor voelde om mee te gaan) zei Chris dat hij me af zou zetten bij het vliegveld. Hij zou voor de ingang parkeren en me mijn tassen geven, want anders moest hij een parkeerkaart kopen

Eenmaal op het vliegveld begon mijn reis weer. Na wat stress over m'n handbagage (op de website stond dat ze er streng op controleerden, en ik had 2 tassen die veeeeel meer wogen dat het maximaal toegestane), was gelukkig alles goed en kon ik op de gate wachten. De vlucht duurde 1 uur en 40 minuten. In Sydney aangekomen pakte in de taxi naar Roberts huis. Nicole had me zijn adres gegeven, dus hetmoest wel goed gaan. Ja, haha, dat zou je denken! De taxi-chaffeur was niet de slimste, en kwam ook niet uit Australië, dus ik kon hem al niet goed verstaan. Hij snapte niet veel van zijn navigatie, en dacht dat het adres waar ik moest zijn helemaal niet bestond. Tja vriend, moet je verder naar onderen scrollen. Eindelijk had hij het gevonden (met hulp van mij...), en konden we gaan rijden. En ja hoor, onderweg begaf de navigatie het. Ik mocht hem dus gaan navigeren met mijn telefoon.. Uiteindelijk ben ik heelhuids aangekomen bij Robert, en kreeg ik $1,40 korting op het ritje (mijn kleingeld was niet genoeg, en de chauffeur vond het wel best omdat ik moest navigeren). De ontvangst was zo hartelijk! Ik sliep in een kamer met een tweepersoons bed, en iedereen was heel erg geïnteresseerd in mij.
De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt met de vraagof ik mee wilde naar Centrepoint Tower. Dit is een gebouw in Sydney waar je helemaal bovenin kan dineren, en uitzicht hebt over de hele stad. Normaal betaal je zo'n $25 om helemaal naar boven te gaan, maar Robert moest er voor zijn werk zijn dus ik mocht gratis mee! Ook nam hij me mee naar het Opera House, Harbour Bridge, de universiteit van Sydney en kreeg in een tour door Sydney. Ik heb dus de eerste dag al meer van Sydney gezien dan mijn hele maand in de Sunshine Coast!
Die avond kwam Nicole mij ophalen en kwam ik weer in een ander huis terecht.

De week bij Nicole heb ik met een andere au pair afgesproken in het centrum, ben ik naar het strand geweest en heb ik een ochtend met Lauren afgesproken om elkaar alvast een beetje te leren kennen. In het weekend nam Nicole mij mee naar haar caravan in Bandalong. Daar is een caravanpark waar de kangoeroes gewoon wild rondlopen. Helaas hadden we het weer niet heel erg mee, maar evengoed heb ik een leuk weekend gehad.

Op zondagmiddag reden we weer terug naar Sydney, en zette Nicole mij af bij Lauren. Lauren vertelde vol verbazing aan Nicole dat ze ook een caravan heeft op hetzelfde park!
Nou goed, sinds zondag zit ik dus bij Lauren. Er is nu nog een vriendin van Lauren, Lindsey. Ze blijft hier tot zondag. Eigenlijk zou ze me deze week laten zien wat ze zoal met de kinderen deed, want Lindsey heeft de afgelopen paar weken voor de kinderen gezorgd, maar ik ben al erg veel alleen met de kinderen. Het lijkt niet of ze het heel erg vervelend vinden, Ava komt vaak naar me toe om te vragen of ik met haar in haar cubbyhouse in de tuin wil spelen, en Nyah rent gewoon vrolijk in het rond.
Als Lindsey straks weg is komt er wat meer structuur voor iedereen, en kunnen we alles ons eigen maken.
Het huis is trouwens echt heel erg mooi! Alles is heel ruim, en ik mag ook zeker niet klagen over mijn kamer! Ik heb een tweepersoonsbed, en de kamer is sowieso al heel mooi en groot.

Zaterdag ga ik met een andere Nederlandse au pair naar het centrum om te lunchen en shoppen o.i.d. en zondag is er een gratis barbecue voor au pairs, waar ik met 2 andere Nederlandse meiden naartoe ga! Er komen meer dan 200 mensen naar die barbecue, dus we gaan zeker proberen vrienden te maken!

Ik merk dat ik alweer veel te lang aan het schrijven ben, het is hier inmiddels alweer 23.30.. Ik wens jullie allemaal nog een hele fijne dag, en ik lees jullie berichtjes graag allemaal als ik morgenochtend weer wakker word!

Hasta la vista!

P.S. Ik krijg via de reacties altijd erg veel vragen die ik eigenlijk nooit beantwoord. Ik wilde van mijn volgende bericht een soort van vraag-antwoord bericht maken, dus als je vragen hebt: BRAND LOS!