Travel. It leaves you speechless, then turns you into a storyteller.

Een paar dagen nadat ik mijn vorige bericht online heb gezet, begon Nyah me dan toch eindelijk bij naam te noemen! Uit het niets begroette ze me met: 'hi Shally!'. Waar Lauren en ik helemaal in een deuk lagen, ging Nyah vrolijk door met waar ze mee bezig was: no big deal, I just said 'hi Shally'.

In mijn vorige post ben ik ook iets heeel belangrijks vergeten te melden (duuuh, wat wil je als je zo lang tussen 2 berichten laat..), vlak na oud en nieuw ben ik namelijk trotse eigenaar geworden van een fiets! Een Nederands meisje die hier voor haar stage zat, had haar tijd erop zitten en moest van haar fiets af. Nou, kom maar hier!
Toch mis ik het fietsen in Nederland en mijn eigen Nederlandse fiets wel. Bergop is echt verschrikkelijk (de weg naar Gymea lijkt aardig vlak, maar probeer het maar eens te fietsen!). Bergaf daarentegen is toch best wel leuk

. Ook ben ik niet zo'n grote fan van de helm die je hier verplicht moet dragen op de fiets (al is die van mij wel heel fancy babyblauw).

Ik heb niet erg veel over mijn afgelopen (werk)week te vertellen, vanaf 2 januari 8 dagen achter elkaar werken is nou niet bepaald wat je zegt uitrustend.. Op mijn ene vrije dag, die ik afgelopen zondag had, had ik samen met Annick een tripje naar Jervis Bay gepland staan, waar ik jullie alles over wil vertellen!!

Mijn dag begon vroeg, erg vroeg, om 4.30u ging namelijk de wekker (oh wacht, hier werd ik niet wakker van.. Niels belde me om 4.50u maar wakker omdat ik toch echt op tijd moest zijn

). Om 5.50u moest ik me haasten om met verzuurde benen iets na 6.00u de trein te halen (bergen en vroege ochtenden zijn geen goede combi. Eigenlijk maken de bergen hier niet zo veel uit, want vroege ochtenden zijn op zichzelf al niet zo prettig. De vroege ochtend maakte ook niet zo veel uit trouwens, ik vind bergen op fietsen ook nooit leuk..). Toen we om 7.15u aankwamen op Central station, stapten we om 7.30u met onze welverdiende koffie het busje in. Ik denk dat we met een stuk of 20 mensen, verdeeld over 2 busjes, rond 7.45u wegreden.
Jervis Bay is vanaf Sydney ongeveer 3 uur rijden, dus op de helft van de reis maakten we een tussenstop in een plaats waarvan in de naam alweer vergeten te ben om even te plassen, wat te eten en te drinken te kunnen halen.
Bij het eerste strand (van de 3 die we bezocht hebben) hadden we ongeveer een half uur de tijd om rond te kijken en foto's te maken. Dit halve uur was inclusief het wachten voor de toiletten, wat erin resulteerde dat we nog ongeveer een kwartiertje over hadden om rond te wandelen. Gelukkig was het niet ontzettend bijzonder, dus na een paar foto's gemaakt te hebben konden we met een gerust hart weer de bus in.

Op naar strand 2! Op dit strand hebben we het meeste van onze dag doorgebracht. We hebben er gebarbecued, met onze reisgenoten gekletst, rondgewandeld en gezwommen. Dit strand bestond eigenlijk uit2 stranden: het normale strand en een 'secret beach'. Om op de secret beach te komen, moest je over allemaal rotsen heen klimmen, vandaar secret: niet iedereen wil die moeite er voor doen. Het was er, naar onze verwachtingen, erg rustig, maar helaas was het water wel erg vies. Na wat foto's en wat zonnebaden zijn we dan ook maar weer terug gegaan naar het normale strand.

The secret Beach
Bij het normale strand hebben we wel een duik in het water genomen, maar de angst om een haai in de Australische zee tegen te komen blijft bij Annick en mij toch wel aanwezig. Die angst bleek niet geheel onterecht, want toen we net een kwartier uit het water waren, begonnen er mensen te roepen dat er een haai was! Niet veel later kwamen er 2 politiemannen om iedereen uit het water te halen. Zelf hebben we de haai niet gezien, dus of hij er echt was blijft de vraag. Griezelig is het wel!

Ook al hebben we de meeste tijd op het tweede strand doorgebracht, het hoogtepunt van mijn dag was denk ik toch wel het laatste strand dat we bezochten. Adam (onze 'reisleider') had ons verteld dat we daar kangoeroes, slangen en weet ik veel wat voor andere beesten nog meer tegen konden komen. Het stond op mijn lijstje om een kangoeroeselfie te maken, en ik zou niet vertrekken voordat ik die had! De kangoeroes hadden we al snel gevonden, en echt mensenschuw waren ze niet. Af en toe hopten ze wel weg als het ze te lang duurde of als je een onverwachte beweging maakte, maar ze bleven dicht in de buurt!

Hoe schattig is die baby!!
Jullie kunnen denk ik al wel raden dat de selfie ook gelukt is (anders had ik hier natuurlijk niet mijn blog zitten schrijven).
En hoe die gelukt is, mama kangoeroe kijkt zelfs in de camera!!
Aan het eind van de dag hebben we ook nog een slang gespot, ik durfde er zelfs dicht in de buurt te komen! Oké oké, hij was dood. De foto die ik van de slang gemaakt heb, heb ik helaas niet opgeslagen, maar de kangoeroefoto's zijn wel voldoende toch?

Uiteindelijk was ik rond 21.00u/21.30u weer thuis, lucky us, want we konden vlak bij Gymea afgezet worden. Als we weer terug hadden gemoeten naar Central was het waarschijnlijk ongeveer 2 uur later geworden..
De volgende dag mocht ik gelijk weer aan de bak, wat was ik moe zeg..

Vandaag is Ava jarig, ze is 4 jaar geworden! De opa en oma's zijn vanavond op visite geweest en zaterdag heeft ze haar (kinder)feestje in het park!
Dan is het van zondagmiddag tot donderdagmiddag lekker rustig, want dan heb ik het rijk weer voor mij alleen!

Ik zal snel weer wat van me laten horen, liefs!

PS: dit is inmiddels al de 3e versie van mijn oorspronkelijke bericht.. Mijn laptop besloot gisteravond dat het leuk was om internet af te sluiten, nèt toen ik bij de PS was aangekomen (en de 2e keer had ik het zelfs onder de kopieer- en plakoptie gezet, maar dat was ook verwijderd..).

Oké, nog eentje dan om het af te leren
PS2: wisten jullie al dat kangoeroes heeeeeeel erg zacht zijn?!?!?!