Don't cry because it's over, smile because it happened

Nou, daar zit je dan op Abu Dhabi airport, met nog ongeveer 3 uur te gaan tot mijn vlucht (op het moment dat ik deze zin schrijf dan, als ik m'n blog post is deze tijd waarschijnlijk flink geslonken). Om 9.30u locale tijd vlieg ik naar Amsterdam, in Nederland is het dan 6.30u en in Sydney 16.30u. Ik heb dus mooi even tijd om een blog te schrijven over mijn laatste1,5 weeken het afscheid.

Mijn vorige bericht plaatste ik op vrijdag, speciaal voor Lauren en Scott. Van Scott weet ik niet zeker of hij het gelezen heeft, maar Lauren reageerde het volgende op Facebook: 'Wow, thank you

You should be extremely proud of yourself for adapting and sticking it out.
I hope these memories remain with you forever. Hard to forget the frog, spider, cockroach, snake and kangaroo

Thank you for taking such good care of my girls and being part of our family.
Meet you in Amsterdam one day... We can chat over tea and brownies ???? haha
See ya soon x'
(Waarschijnlijk bedoelt ze met de brownies spacecake)

Laat ik eerst maar vertellen over mijn laatste 1,5 week. Ik noemde al dat ik mijn laatste weekend leuke dingen met Jenneke zou gaan doen. Op vrijdagmiddag kwam ze naar mij en hebben we burrito's gemaakt, en het plan was om daarna een pubcrawl te doen. Toen we in de stad waren aangekomen en bij de eerste bar naar binnen wilden, liet de uitsmijter Jenneke er niet in, omdat ze alleen haar rijbewijs als identificatie bij zich had, en die is niet in het Engels vertaald. Blijkbaar hadden ze de regels precies die dag aangepast, dus wat de laatste keer uit gaan zou worden in Sydney, eindigde in ronddwalen door de stad om vervolgens weer naar huis te gaan.
Jenneke bleef slapen, want de volgende dag hadden we ook een programma! We sliepen eerst uit, en toen we eindelijk de kracht hadden gevonden om uit bed te gaan zijn we naar Dover Heights gegaan. Hier is een speeltuintje, met een schommel die uitzicht heeft over de skyline van Sydney. Als au pair moet ik hier natuurlijk ook geweest zijn en een foto gemaakt hebben, dus dat gebeurde natuurlijk ook.

Na Dover Heights maakten we een tussenstop bij Paddy's Markets; iets wat op Jennekes bucketlist stond. We kwamen uit bij een chocolaterie waar we een heeeerlijke chocoladefondue voor 2 hebben gehad!
We waren van plan hierna naar de Opera Bar te gaan om te eten, en daarna naar de Mardi Gras parade te gaan. Echter kwamen we al langs de straat waar de parade zou plaatsvinden, en daar was het zo druk dat we besloten daar ook al te gaan zitten. Na een tijdje begonnen ze met gratis spullen uit te delen, dat vonden wij natuurlijk wel leuk. Mardi Gras is soortgelijk aan de Gaypride in Amsterdam (of nouja, dat denk ik haha), en die in Sydney blijkt ook de grootste van de wereld te zijn. Het was inderdaad een flinke optocht, waar onder andere een Nederlandse wagen in meereed!
Nog voor het einde zijn we naar de MacDonald's gegaan voor ons avondeten, en daarna scheidden onze wegen. We hebben hier ook alvast afscheid genomen, omdat het waarschijnlijk de laatste keer zou zijn dat we elkaar zouden zien.
Jenneke gaf me als soort van afscheidscadeau allemaal foto's van ons samen die ze had laten ontwikkelen, echt zo lief!! Super bedankt Jen!!

Op zondag heb ik niks gedaan, en daarna begon de laatste week. Afgelopen week heb ik, met uitzondering van donderdag, gewoon elke dag gewerkt. Op donderdag ging ik samen met Lauren, oma en de kinderen naar Symbio Wildlifepark, want op de foto met een koala stond nog op m'n lijstje. Die foto is zeker gelukt, ik heb zelfs een selfie kunnen maken! Er hopten ook kangoeroes door de wei, die ons een soort van aanvielen toen we er bijna weg gingen, haha. Ik heb er ook iets gedaan wat niet op m'n bucketlist stond, wat ik niet had verwacht óóit te zullen doen, en ik stiekem doodeng vond. Ik hield een slang vast

! De instructies waren alsvolgt: 'ga als een boom staan. Er zijn 2 dingen die bomen niet doen: 1 zich omdraaien 2 schreeuwen' oké dat was dus duidelijk. Toen die slang als een soort van sjaal in m'n nek lag heb ik me ook niet durven bewegen, nouja, zal er wel bij horen dan..

De kinderen hebben het er ook ontzettend leuk gehad, en ze waren hartstikke goed te pas (ondanks dat Nyah al in de auto er naartoe erg moe was).

Vrijdagavond gingen Lauren en Scott uit eten en de kinderen sliepen bij oma, dus ik was de avond vrij. Deze heb ik met Kelly en Jenneke gespendeerd. Weer was uit gaan het plan, maar het feestje waar we naartoe zouden gaan was gecancelled, en daar kwamen we pas achter toen we er al waren, haha. We hebben toch nog een paar drankjes gedaan bij de bar waar we zaten, dus het was evengoed een gezellige laatste avond.

Gisteren was het gezin de hele dag weg, wat ik eigenlijk best jammer vond.. Toen ze terug kwamen, een paar uur voordat we naar het vliegveld moesten, besloot Nyah ziek te worden en de auto onder te kotsen. Erg veel heb ik dus niet met haar kunnen spelen, maar Ava trok wel heel erg naar me toe.
Van Scott en Nyah nam ik thuis al afscheid, Lauren en Ava brachten me naar het vliegveld. Het afschied met Scott was een beetje droog: 'Bye Shally, see ya', uuhm oké, misschien niet? Ik vond het heel lastig om afscheid te nemen van Nyah, maar zij snapt er zelf natuurlijk helemaal niks van dat ik weg ben..
Op het vliegveld nam ik dus afscheid van Lauren en Ava, wat voor Lauren en mij toch wel erg moeilijk was. Ava wilde ons opvrolijken, dus trok even haar broek naar beneden om haar billen te laten zien, hahahah gek kind

. Lauren sms'te nog wel dat Ava wel een beetje overstuur was toen ik wegliep, en dat ze het zo leuk vond om met mij de kalender te maken (elke dag een sticker, om mijn sleepovers af te tellen), snif.

De vlucht van Sydney naar Abu Dhabi is gelukkig helemaal goed gegaan, ik heb nog best wat kunnen slapen, en films en series gekeken.
Ik denk dat ik over een uur of 2 in het vliegtuig zit, en dan nog even wachten tot we opstijgen. Als alles goed gaat, land ik rond 14.00u in Amsterdam, en hopelijk duurt het dan niet lang meer totdat ik het vliegtuig uit kan en m'n koffer kan halen!

Tot snel Nederland!!

Never say goodbye, because goodbye means forever, and forever means forgetting